Bytom kopalnia KWK Rozbark, Beuthen Heinitz Grube

Początki kopalni to nadanie pola górniczego Heinitz 4 lutego 1856 roku. W 1864 Otton Friedlander (posiadający m.in. hutę żelaza Moritz w Bobrku) nabył rozbarskie pola górnicze i rozpoczęto głębienie szybów Stalmach i Bończyk. Kopalnia powstała w 1870 roku a siedem lat pózniej uruchomiono pełne wydobycie i zbudowano sortownię. W 1883 do kopalni dołączono następne pola górnicze: Rossberg (nadanie 23 VI 1855), Nanny (nadanie 30 I 1872) i Moritz (nadanie 16 VIII 1872). W tym samym roku kopalnia została zlicytowana za długi. W 1890 kopalnię zakupił wrocławski koncern Georg von Giesches Erben . Do tego momentu produkcja kopalni była niewielka. Nowi właściciele zbudowali nowe poziomy wydobywcze na głębokości 450m i 540m. Dzięki temu produkcja w 1898 wynosiła ponad 0,5 miliona ton węgla. Koncern Giesche dołączył do kopalni dwa pola: Hoffnung (nadanie 19 IX 1870) i Heinitz Erweiterung (nadanie 17 II 1904). W latach 1909-13 zbudowano peryferyjny szyb Lompy (Romhild), a w latach 20 XX wieku szyb wentylacyjny Barbara. Po 1922 z części pola po stronie polskiej utworzono odrębne pola górnicze. 1 stycznia 1971 włączono do niej kopalnię Łagiewniki. Nazwa Heinitz wzięła się od imienia dawnego pruskiego ministra przemysłu.

1930. Widok od południa. Od lewej widoczne szyby: Stalmach (Prittwitz) i Bończyk (Mauve)

???

1939. Widok od północnego zachodu.

1903. Kopalnia widoczna od południowego wschodu i semafor wjazdowy "A" na stację górnośląskiej kolei wąskotorowej Bytom Rozbark.

1920. Brama główna kopalni - widok od południa. Widoczny wiadukt położony był nad torami państwowej kolei wąskotorowej (szlak Rozbark - Trójkąt Bytom) a na nim ułożono tor zakładowej kolejki wąskotorowej.

1929

???