Zabrze kopalnie.

Kopalnia Guido (Guidogrube)

Kopalnia Guido (Guido grube). Kopalnia została nadana 2 października 1855 roku. Pierwotnie należała do hrabiego Guido Henckel von Donnersmarcka. Kilka lat póżniej Donnersmarck wszedł w spółkę z Oberschlesische Eisenbahn Gesellschaft. Kopalnia była eksploatowana regularnie dopiero od 1871 roku. W 1887 zostaje sprzedana skarbowi pruskiemu i włączona do kopalni Bielszowice. Po 1922 została włączona do państwowego koncernu "Preussag". W 1928 szyb Guido zostaje unieruchomiony a kopalnię przekształcono w zakład doświadczalny. Oprócz szybu Guido kopalnia posiadała drugi szyb: Kolejowy

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube)

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube)

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube westfeld)

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube westfeld)

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube ostfeld) 1907

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube ostfeld), koksownia

Kopalnia Królowa Luiza (Maschinenhaus Konig Luise Grube Krugschacht) 1903

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube)

Kopalnia Królowa Luiza (Konigin Luise grube)

Kopalnia Makoszowy 1937 (Delbrück grube)

Kopalnia Mikulczyce (Cons. Donnersmarckhütten Grube, Abwehr Grube). Powstała 23 sierpnia 1906 roku z połączenia pod nazwą Donnersmarckhütte pól górniczych: Zabrze (nad. 19.09.1870), Neue Abwehr (nad. 30.11.1870), Deutch Lothringen (nad. 10.01.1871), Jungfrau Metz (nad. 31.01.1872) i Saargemünd (nad. 12.04.1871). Budowę szybów rozpoczęto w 1901 a eksploatację w polu Neue Abwehr w 1903 r. Należała do spólki Donnersmarckhütte, a od 1927 do Gwarectwa Castellengo-Abwehr (zmiana nazwy na Abwehr). 1 października 1960 roku połączona z kopalnią Rokitnica.